قیمت کلاس بازیگری در شهرهای مختلف چقدر است؟

راه کارگردان شدن چیست؟

در گذشته که گوشی های موبایل امروزی وجود نداشت، شما مجبور بودید برای ساخت یک فیلم کوتاه دست به دامان کانون شوید تا به شما تجهیزات بدهند. البته چندان تعریفی نبودند اما در آن زمان بهتر از آن پیدا نمیشد. امروزه مسیر برای فیلم سازی تا حد زیادی هموار شده است. بنابراین در ادامه میخواهیم به شما بگوییم که مسیر کارگردانی چگونه است؟

در حال حاضر اگر شما خود را مستعد میبینید، کافیست گوشی خود را بردارید و اولین فیلمتان را بسازید. کافی است به آخرین ساخته استیون سودربرگ مراجعه کنید. بنابراین بدانید که فیلمسازی به هیچ وجه به ابزار وابسته نیست.

برخی افراد خودشان را به آب و آتش می زنند تا به تهران بیایند و بازیگر با فیلمساز شوند. اگر شما هم جزو این دسته هستید و متوجه شده اید که مرکزیت تولیدات سینمایی تهران است، کاملا درست فهمیده اید.

اگر دلتان میخواهد کارگردان شوید، باید بدانید که برای گرفتن مجوز اولین فیلم 90 دقیقه ای بلندتان و البته متقاعد کردن تهیه کننده ای که به شما اعتماد کند، باید رزومه خوبی داشته باشید. تا می توانید فیلم بسازید. فقط شروع کنید و تجربه کسب کنید. گوشی موبایل کافیست. 

راه بازیگر شدن چیست؟

باور کنید یا نه، تئاتر ایران سالانه یک نفر بازیگر خوب هم به حوزه تئاتر و سینما اضافه نمی کند. چرایی اش به خاطر آن است که همه بازیگری را یک سرگرمی، یک تفریح، یک کار دوم و یا هر چیزی که در اولویت دوم است می دانند. اما بازیگری خودش به تنهایی یک شغل است و هر روز باید برای آن وقت صرف کرد.

شما به عنوان بازیگر موظف هستید تا می توانید تئاتر ببینید و فیلم نگاه کنید. آنقدر که چشمتان برای تشخیص اجزاء یک بازی خوب از یک بازی بد قوی شود. البته حتما و حتما باید قبل از شروع، علم این حوزه را کسب کنید. بهتر است به جای گذراندن زمان زیاد در دانشگاه و در رشته بازیگری، از تئاترهای کوچک محلی، کانون سینماگران، یا آموزشگاه های مطرح شروع کنید. این گونه با کسب زمان کمتر و در سن کمتر می‌توانید به آنچه دوست دارید برسید.

چقدر طول می کشد تا بازیگر یا کارگردان شویم؟

تمامی حوزه های کاری پس از شروع، به یک بازه 5 تا 10 ساله برای شکوفا شدن نیازمند هستند. پس اگر صبر ندارید یک دهه از عمرتان را تلف نکنید. هر روز این بازه را باید تلاش کنید. نکته ی مهمی که وجود دارد تمایز بین سینما و تئاتر است. ما در سینما (مگر اینکه تمام فیلم سکانس پلان باشد!) چیزی به عنوان یک پرده اجرا به مدت مثلا سی دقیقه نداریم. کات های مداوم و حفظ تمام حالات رفتاری باعث می شود که شما تداوم حس را تجربه نکنید و مجبورید فردای آن روز دقیقا مثل دیروزتان در همان سکانس بازی کنید.

تولید فیلم های سینمایی معمولا در یک بازه 30 روزه و به صورت شبانه روزی اتفاق می افتد. این امر فشار بالایی را به تمام گروه وارد می کند. در تئاتر با لنز مواجه نیستید و قاب های ناظرتان یکسان است، پس دستتان برای اجرا بازتر است. موارد زیادی از این قبیل وجود دارد که از حوصله این متن خارج است. نتیجه اینکه مدیوم سینما با تئاتر بسیار متفاوت است و این کارِ بازیگر تئاتر را برای سینما و بالعکس سخت می کند.

خانواده ام اجازه نمی دهند

اکثر علاقه مندان به حوزه سینما و بازیگری برای به تهران آمدن به خانواده هایشان اختلاف نظر دارند، البته حق دارند. چیزی که عمدتا تصورش را دارید خیلی متفاوت تر از چیزی است که اتفاق می‌افتد. وارد شهری خواهید شد که هیچگونه ارتباطی با اهالی تئاتر و سینمایی اش ندارید و زندگی جدیدی را آغاز خواهید کرد که عمدتا همه وظایفش به عهده خودتان است. حال اگر برای گذران زندگی تان حمایت خانواده را داشته باشید (و بالفرض که نیاز به کار کردن ندارید) و اگر آدم مصری باشید روزانه 3 تا 4 ساعت می توانید تئاتر کار کنید، به دنبال ارتباطات بیشتر برای موقعیت های بازی باشید و تا جایی که میتوانید مطالعه کنید و فیلم ببینید.

در واقع بهتر است خیلی منطقی تر به آنچه پیش رویتان است نگاه کنید. اما عشق است و این حرف‌هاا سرش نمی شود! در نهایت این را بدانید که دیده شدن، روی صحنه تشویق شدن و تا کمر برای مخاطبان خم شدن، هدیه گرفتن گل از یک طرفدار، جیغ و هورا کشیدن شان، واقعا زیباست. نترسید. اگر برای این ها بازیگری را دوست دارید، خیلی هم خوب است. این ها دلایل بسیار خوبی برای اکتور شدن است؛ پس برایش تلاش کنید، در اولویت زندگیتان، اولین تان، نه به عنوان یک سرگرمی!

سوالات متداول در راه بازیگری و کارگردانی

گرچه شنیدن جواب برخی از این  سوالات ناراحت کننده است، به هر حال حقیقت تلخ است و باید منطقی به مسائل نگاه کد! در ادامه به تعدادی از سوالات شما عزیزان میپردازیم:

سوال: خانوادم با بازیگری مشکل دارن و متقاعد نمیشن که جز دکتر و مهندس شدن به سراغ رشته دیگه ای برم
جواب: از یه سری دغدغه جدید بگید! کدوم پدر و مادر ایرانی با این موضوع مشکل ندارن؟ یه چیزی نشون بدید اول از خودتون بعد توقع داشته باشید بچه دست گل شون رو بفرستن برای بازیگر شدن. فیلم چقدر می بینید؟ تئاتر چقدر میرید؟ کتاب چقدر میخونید؟ این کارارو کردید، کم کم اونا هم متقاعد میشن. مهم اینه نشون بدین که چقدر جدی هستین.
سوال: کدوم کلاس بازیگری برم؟ پولشو ندارم. هزینه های این کلاسا زیاده. تو شهر ما کلاس بازیگری نداره.
جواب: تصورتون از کلاس بازیگری چیه؟ اینکه بعد از تموم شدن کلاس دعوت نامه میفرستن میگن بفرمایید تو فلان فیلم بازی کنید؟ خیر. بعد از کلاس بازیگری هیچ (تاکید میکنم هیچ!) اتفاقی قرار نیست بیوفته. مگه بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه کار پیدا می کنید؟ بر فرض اینکه حتی دانشجو و یا هنرجوی درجه یکی باشید هم این احتمال کمه! چرا؟ چون تجربه ندارید. پس باید آموزش ببینید، ارتباط پیدا کنید و تجربه کسب کنید.
سوال: سن مناسب برای بازیگر شدن چقدره؟ سنم بالا رفته چکار کنم؟ الان سنم X شده، برم کلاس؟
جواب: شما از لحظه تولد می تونید برید بازیگری! سینما به نوزاد، کودک، نوجوان، جوان، بزرگسال، میانسال و کهن سال نیاز داره. هیچوقت هم برای هیچ چیزی دیر نیست. همه چیز به اشتیاق، تلاش، تداوم و صبر مربوطه.
سوال: از کجا باید شروع کنم؟ نمیدونم باید چکار کنم.
جواب: مواد لازم جهت بازیگر شدن: ۱. فیلم خوب، فیلم خیلی خوب و فیلم عالی ببینید ۲. کتاب خوب، کتاب خیلی خوب و کتاب عالی بخونید ۳. موسیقی خوب، موسیقی خیلی خوب و موسیقی عالی گوشی کنید ۴. برید کف تئاتر طی بکشید.
سوال: فیلم چی ببینیم؟ کتاب چی بخونیم؟ موسیقی چی گوش کنیم؟
جواب: ۱. از ۲۵۰ فیلم برتر جهان شروع کنید. بعدش خودتون میفهمید منظورم از خوب، خیلی خوب و عالی چیه ۲. کتاب بهتر از فیلمه. نرید کتاب تخصصی سینما بخونید. هرچیزی که به پرورش قوه تخیل تون کمک کنه خوبه. ترجیحا از عناوین معروف جهانی شروع کنید ۳. موزیک لس آنجلسی و پاپ اینجا به دردتون نمیخوره. باخ و بتهوون هم نمیخواد گوش بدید. موسیقی بی کلام برای شروع خوبه. دوباره میگم هرچیزی که به پرورش قوه تخیل تون کمک کنه خوبه.
سوال: کف تئاتر طی بکشیم؟ چرا؟ فایده ش چیه؟
جواب: وقتی یه بچه رو از ۷ سالگی میفرستن تو بازار تهران چای بریزه، ۱۷ سالش که شد همه چیزو هر فوت و فنی از بازارو بلده، ۲۷ سالگی هم شده یه تاجر حرفه ای. ربطش چیه اینجا؟ ربطش اینه که طی کشیدن باعث میشه ببینید، گوش کنید و یاد بگیرید. میزانسن چیه، آکسسووار چیه، طراح صدا کیه، دیالوگ چطوری باید بگید، وظایف افراد چیه و… کافی نیست؟ انگار دارید رایگان دانشگاه میرید.