در این مقاله قصد داریم به معرفی بهترین کلاس نجوم مشهد بپردازیم. تا انتها همراه ما باشید. اَختَرشناسی، ستارهشناسی یا نجوم به دانشِ بررسی موقعیت، تغییرات، حرکت و ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی «پدیدههای آسمانی» ازجمله ستارهها، سیارهها، دنبالهدارها، کهکشانها و پدیدههایی مانند شفق قطبی و تابش زمینهٔ کیهانی گفته میشود که منشأ آنها در خارج از جو زمین است. اخترشناسی با رشتههایی همچون فیزیک، شیمی و فیزیکِ حرکت ارتباط تنگاتنگ دارد و همچنین با رشتهٔ کیهانشناسی ارتباط نزدیکی دارد. اگر فقط ستارهها مطالعه شوند به آن اخترشناسیِ ستارهای گفته میشود.
اخترشناسی یکی از قدیمیترین علوم است. اخترشناسان در تمدنهای اولیهٔ بشری به دقت آسمان شب را بررسی میکردند و ابزارهای سادهٔ اخترشناسی از همان ابتدا شناختهشده بودند. با اختراع تلسکوپ، تحولی عظیم در این رشته ایجاد شد و دوران اخترشناسی جدید آغاز شد.
باشگاههای نجوم مشهد همایشهای ماهانهای هستند که در آنها ضمن آشنایی با مطالب و دریافت اخبار نجومی، فرصتی دست خواهد داد تا منجمان و علاقهمندان به نجوم دیدارها را تازه کنند و با یکدیگر به تبادل نظر و اطلاعات بپردازند.
بهترین کلاس نجوم مشهد کجاست؟
شاید شما هم مانند خیلی از افراد دیگر به دنبال پیدا کردن یک کلاس مناسب برای پرورش استعداد خود و یا فرزندتان باشید. و برای این انتخاب به دنبال بهترین کلاس/آموزشگاه های سطح شهر مشهد میگردید. ما در نیکارو بهترین آموزشگاه های کشور را به شما معرفی خواهیم کرد با ما همراه باشید. در لیست زیر تعدادی از بهترین های کلاس نجوم مشهد، یا انجمن نجوم مشهد را به شما معرفی میکنیم.
آسمان نمای انگاریوم
- مدیریت : آقای محمدهادی طباطبایی
- واقع در پردیس دانشگاه فردوسی
پروژه آسمان نمای انگاریوم از تابستان سال 1394 در دانشگاه فردوسی مشهد آغاز شد و در تاریخ 17 مرداد 1397 رسما به بهره برداری رسید . این آسمان نما که در پردیس اصلی دانشگاه و جنب مرکز لرزهنگاری واقع شده، یک آزمایشگاه برای تصویرسازی کروی و همچنین پایگاهی برای ترویج علم است و میتواند نقطهی عطفی در به تحقق پیوستن هر چه کاملتر رسالت دانشگاه در زمینهی ترویج علم در جامعه باشد. به این ترتیب دانشگاه فردوسی مشهد به جمع مراکز و دانشگاههای دارای آسمان نما در دنیا افزوده شده است. ما بر آنیم تا با عنایت پروردگار این مأموریت را با همکاری صمیمانه همهی اهالی دانشگاه و همچنین همه علاقه مندان به حوزه دانش و ترویج علم به نحو احسن به انجام برسانیم.
هیات نجوم مشهد
هیأت نجوم مشهد به پیشنهاد زنده یاد دکتر محمد تقی عدالتی، استاد نجوم دانشگاه فردوسی مشهد و مسئول رصدخانه این دانشگاه تأسیس شد. انجمن نجوم آماتوری آسمان توس در بهمن ماه سال ۱۳۸۱ شکل گرفت و در سال ۱۳۸۶ تحت عنوان “انجمن نجوم مشهد” به ثبت رسید.
اهداف و برنامه های انجمن نجوم مشهد:
- شناساندن نجوم به عموم مردم و ترویج این علم در جامعه
- برگزاری باشگاههای ماهانه نجوم
- برگزاری کلاسهای عمومی نجوم آماتوری (مقدماتی و پیشرفته)
- برگزاری گشتهای نجومی
- برگزاری همایشهای نجومی در سطح شهر مشهد و کشور
- برگزاری سالانه ماراتن مسیه و پلاس در استان خراسان
- برگزاری برنامه های رؤیت هلال ماههای قمری
- ایجاد بانک نرم افزارها و فیلمهای نجومی
- ایجاد کتابخانه تخصصی نجوم آماتوری
- همکاری با شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران
- همکاری با سایر گروههای نجومی شهر و کشور
- همکاری با سازمانها و ارگانهای دولتی و غیر دولتی برای برگزاری برنامه های نجومی و یا تاسیس مراکز نجومی
- همکاری با رصدخانه دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد
- ارائه آخرین اخبار و وقایع نجومی به رسانه های گروهی محلی
کشف دو سیاره جدید در نزدیکی منظومه خورشيدی
محققان به تازگی موفق به کشف دو سیاره جدید یکی دقیقا در مرز منظومه شمسی و دیگر اندکی پس از آن، شدهاند. برد تاکر، منجمی در رصدخانهی مانت استرملو در کانبرای استرالیا که البته در کشف این دو سیاره نقشی نداشته، در این باره میگوید:
کشف این دو سیاره ممکن است بهترین شانس ما برای یافتن حیات فرازمینی باشد.
او همچنین میافزاید:
یکی از اهداف منجمان و فیزیکدانان در کشف سیارههای دیگر، کشف سیارهای مانند زمین است. همچنین بخشی از اینکه میخواهیم سیارهای مانند زمین بیابیم، کشف حیات فرازمینی است. این سوالی است که ذهن بسیاری افراد را درگیر خود کرده است.
حیات بیرون از منظومه شمسی
یکی از این سیارهها با نام GJ 1132b در مرز منظومه شمسی قرار گرفته که از لحاظ ابعاد بسیار مشابه زمین بوده و از جنس خاک و صخره است. بنابر گفتهی منجمان این سیاره بیشترین شانس میزبانی حیات فرازمینی را دارا است. دریک درمینگ، منجم دانشگاه مریلند در مورد این کشف میگوید:
GJ 1132b به نظر من مهمترین سیارهی کشف شده در خارج منظومهی شمسی است. دانشمندان با بررسی این سیاره به اطلاعات مهمی دست خواهند یافت.
این سیاره در حال چرخش به دور ستارهای با اندازهی یک پنجم خورشید ما بوده و قطر آن ۱۶ درصد بیشتر از کرهی زمین است. دمای سطح این سیاره نیز به ۲۶۰ درجه سانتیگراد میرسد. به طور قطع در این دما وجود آب بر روی سطح این سیاره غیرممکن بوده و حیات با شکلی که ما تصورش را میکنیم بر روی سطح آن وجود نخواهد داشت. با این حال تاکر معتقد است این سیاره دمای مناسبی برای رشد برخی موجودات بنیادی دارد و ممکن است حتی باکتریها در آن توان رشد را داشته باشند. او این گونه ادامه میدهد:
ما تا به امروز هیچ سیارهای تا این حد شبیه به زمین نیافتهایم. این سیاره قابل سکونتتر بوده و به احتمال زیاد ممکن است در آن نشانههایی از حیات را مشاهده کنیم.
به علاوه این سیاره در طی هر ۱.۶ روز یک دور چرخش به اطراف ستارهی خود را به اتمام میرساند. این پدیده باعث میشود تا موقعیت بسیار زیادی برای بررسی و تحقیق در مورد این سیاره وجود داشته باشد. تاکر در این خصوص میگوید:
با یافتن شواهدی در مورد وجود چنین سیارههای کوچک و نزدیک به زمین، متوجه میشویم که ممکن است میلیاردها سیاره تنها در کهکشان ما وجود داشته باشند.
رشد منظومه شمسی
همچنین محققان با کشف سیارهای کوچک در فاصلهای معادل با سه برابر فاصلهی پلوتون از خورشید، در واقع مرزهای منظومه شمسی را گسترش دادهاند.
دانشمندان باور دارند که این سیاره با نام V774104 از جنس یخ بوده و در حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر قطر دارد. البته تحقیقات بیشتری برای تعیین مدار این سیاره لازم است. اسکات شپرد، منجمی در موسسه علمی کارنی در واشنگتن، این کشف را در جلسهی جامعهی منجمان آمریکایی اعلام کرده است. او در این باره میگوید:
ما با توجه به اطلاعاتی که از منظومهی شمسی داریم نمیتوانیم مدار این سیارات را به طور کامل درک کنیم.
شپرد عضو گروه منجمان تلسکوپ سوبارو ژاپن بود. این تلسکوپ بر فراز قلهی مائونا کهآ که آتشفشانی خاموش در هاوایی است، قرار دارد. محققان با استفاده از این تلسکوپ سیارهی یخی که در فاصلهی ۱۵.۴ میلیارد کیلومتری از خورشید قرار دارد را کشف کردهاند.
این کشف جدید در واقع مرز منظومهی شمسی را تعیین میکند چرا که جایی است که دانشمندان معتقد هستند که پس از آن نیروی جاذبهی خورشید کاملا بیاثر میشود. به علاوه بنابر گفتهی این دانشمندان منظومهی شمسی بسیار پیچیدهتر آز آن چیزی است که در ابتدا تصور میشد. تاکر در این باره میگوید:
دلیل اصلی اهمیت بالای کشف جدید این است که ما در مورد چگونگی تشکیل منظومه شمسی اطلاعاتی نداریم. این اطلاعات در دل سیارات نهفته است. ما درک ضعیفی از منظومه شمسی داریم، چرا که به طور مداوم اجرام جدیدی کشف میکنیم و این سوال در ذهن ما پررنگتر میشود که چه موادی برای ساخته شدن منظومه شمسی لازم است؟ و سوال مهمتر این که مرزهای منظومه شمسی ما تا کجا کشیده شدهاند.
تولد تا مرگ ستاره
خورشید و اغلب ستارگان دیگر از گاز و ماده ای گاز مانند و بسیار داغ به نام پلاسما تشکیل شده اند. با اینحال برخی از ستارگان نیز که کوتوله های سفید و ستاره های نوترونی نامیده می شوند ترکیبی از بسته های محکم اتمی یا ذرات تشکیل دهنده اتم می باشند. این گونه ستارگان از هر چیزی که در زمین یافت می شود، چگالتر و متراکمترند.
ستاره ها در ابعاد گوناگونی وجود دارند. شعاع خورشید 695.500 کیلومتر است. ستاره شناسان خورشید را جزء ستارگان کوچک می دانند چرا که دیگر انواع ستارگان بسیار از خورشید ما بزرگترند. شعاع گونه ای از ستارگان که به آنها ستارگان ابر غول می گویند، 1000برابر شعاع خورشید است. کوچکترین نوع ستارگان، ستارگان نوترونی هستند که شعاع برخی از آنها تنها 10 کیلومتر است.
در حدود 75 درصد از ستارگان جزء مجموعه های دوتایی هستند. دوتایی یک جفت ستاره است که دو عضو آن دور یکدیگر در چرخشند. خورشید جزء این ستارگان نیست اما نزدیکترین ستاره به خورشید که پروکسیما سنتوری (قنطورس) نام دارد جزء یک مجموعه چند ستاره ایست که آلفا سنتوری A و آلفا سنتوری B شامل آن می شوند. فاصله خورشید تا پروکسیما بیش از 40 تریلیون کیلومتر معادل 2/4 سال نوریست.
ستاره ها در گروههایی به نام کهکشان گرد هم جمع آمده اند. تلسکوپها تا کنون کهکشانهایی را در فاصله 12 بیلیون تا 16 بیلیون سال نوری نشان داده اند. خورشید در کهکشان راه شیری قرار گرفته است و یکی از 100 بیلیون ستاره ایست که در آن می باشد. در جهان بیش از 100 بیلیون کهکشان وجود دارد و تعداد ستاره های هر کدام به طور متوسط 100 بیلیون می باشد. بنابراین بیش از 10 بیلیون تریلیون ستاره در کائنات وجود دارند. اما اگر ما در شبی با آسمان صاف و به دور از نور شهر به آسمان نگاه کنیم، البته بدون کمک تلسکوپ یا دوربین دو چشمی، تنها 3000 ستاره خواهیم دید.
ستارگان نیز مانند ما انسانها دوره حیات دارند. آنها متولد می شوند، دورانی را سپری می کنند و در نهایت می میرند. خورشید حدود 6/4 بیلیون سال پیش متولد شد و تا بیش از 5 بیلیون سال دیگر عمر خواهد کرد. سپس شروع به بزرگ شدن می کند تا اینکه به یک غول سرخ تبدیل شود. در اواخر عمر خود، لایه های بیرونی خود را از دست می دهد و هسته باقیمانده که کوتوله سفید خوانده می شود، تدریجا نور خود را از دست خواهد داد تا اینکه به یک کوتوله سیاه تبدیل گردد.
ستاره های دیگر به طرق مختلف مراحل عمر خود را سپری خواهند کرد. برخی از آنها مرحله غول سرخ را پشت سر نمی گذارند. به جای آن مستقیما وارد مرحله کوتوله سفید و سپس کوتوله سیاه می شوند. درصد کمی از ستارگان نیز در پایان عمر خود دچار یک انفجار مهیب به نام ابر نواختر می شوند.
ستارگان در شب
اگر شما شبی به آسمان نگاه کنید متوجه خواهید شد که به نظر می رسد درخشش آنها کم و زیاد می شود و اصطلاحا ستاره ها چشمک می زنند. حرکتی بسیار آهسته نیز در ستارگان آسمان دیده می شود. اگر مکان چندین ستاره را در مدت چند ساعت دقیقا بررسی کنید مشاهده خواهید کرد که همه ستارگان به آرامی به دور یک نقطه کوچک در آسمان در گردشند.
چشمک زدن ستارگان و کم و زیاد شدن درخشش آنها به دلیل حرکت جو زمین است. نور ستارگان به صورت پرتوهای مستقیم وارد جو می شوند. حرکت هوا دائما مسیر پرتوهای نور را تغییر می دهد.
کلاس های دیگر در شهر مشهد:
کلاس شطرنج مشهد
معرفی کلاس پارکور مشهد
کلاس رانندگی در مشهد
خوانندگی و تست صدا در مشهد
کلاس فتوشاپ مشهد
بهترین کلاس اسکیت مشهد
بهترین باشگاه های والیبال در مشهد
معرفی بهترین باشگاه جودو مشهد
معرفی بهترین کلاسهای تنیس روی میز مشهد
بهترین کلاس یوگا مشهد
بهترین کلاس تیراندازی مشهد
معرفی بهترین باشگاه کشتی مشهد
بهترین باشگاه رزمی مشهد
معرفی بهترین کلاس کنکور مشهد
کلاس بازیگری تئاتر در مشهد
بهترین کلاس طراحی وب در مشهد
آزمون PTE درمشهد
معرفی بهترین کلاس آیلتس مشهد
بهترین کلاس کارگردانی مشهد
کلاس کودک و نوجوان در مشهد
آموزش ورد و اکسل در مشهد
کلاس تعمیرات موبایل مشهد
آموزش پاورپوینت در مشهد
آموزش ICDL در مشهد
آپارات نیکارو