ورزش رزمی موی تای

آشنایی با رشته رزمی موی تای

رشته رزمی موی تای چیست؟

ورزش رزمی یا هنرهای رزمی مجموعه‌ای از اصول و تکنیک‌های رزمی است که برای مبارزه یا دفاع شخصی انجام می‌شود. هدف از انجام ورزش‌های رزمی مختلف است و می‌توان به مواردی مانند رقابت در مسابقات ورزشی، سلامتی و تناسب اندام، تفریح و سرگرمی، و همچنین رشد و تعالی روحی، جسمی و معنوی اشاره کرد. ورزش‌های رزمی انواع مختلفی دارند که هرکدام از کشور خاصی نشات گرفته است. یکی از ورزش‌های رزمی پرطرفدار، ورزش موی تای است که ورزش ملی کشور تایلند بوده و از نمادهای فرهنگی این کشور به شمار می‌رود. این ورزش رزمی بیش از 2000 سال قدمت دارد و از گذشته‌های دور در کشورهای آسیای شرقی از جمله تایلند، مالزی، کامبوج، و میانمار رواج داشته است.

موی تای یا موای تای به معنای مبارزه تایلندی است و از دو بخش “موی” به معنای مبارزه (یا مشت زنی) و “تای” به معنی تایلندی تشکیل شده است. این ورزش همچنین با نام‌های مشت زنی تایلندی، بوکس تایلندی یا تای بوکس نیز شناخته می‌شود. موی تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌های رزمی است که قوانین و محدودیت‌های کمی در مبارزات دارد و یکی از سخت‌ترین و خشن‌ترین ورزش‌های رزمی در سراسر دنیاست. به طور کلی موی تای یک ورزش رزمی خطرناک است و مبارزات آن داخل رینگ و به صورت فول کنتاکت انجام می‌شود. گرچه این هنر رزمی یک ورزش بسیار مؤثر برای دفاع شخصی است، اما به دلیل ماهیت خشنی که دارد می‌تواند صدمات جدی مانند شکستگی استخوان به همراه داشته باشد.

تاریخچه موی تای

بر اساس یک روایت تاریخی، ریشه موی تای به قرن شانزدهم میلادی و سال 1650 بر می‌گردد. در این سال یک فرد تایلندی به نام نای خوآن ام (Nai Khanom Tom) در جنگ اسیر می‌شود و پادشاه اعلام می‌کند هریک از اسرا که بتواند با دست خالی در 10 مسابقه پیروز شود، آزادی خود را به دست می‌آورد. تای خوآن ام به واسطه تکنیک و فنونی که بعدها مبارزه تایلندی نام گرفت، بر 10 حریف خود غلبه می‌کند و از اسارت آزاد می‎‌شود. پس از این موضوع، مردم تایلند از این قهرمان رزمی‌کار با افتخار یاد می‌کنند و روش مبارزه او در تایلند رواج پیدا می‌کند. به مرور این هنر رزمی حتی در زمان صلح به سربازان آموزش داده می‌شود تا بتوانند بدون اسلحه با یکدیگر مبارزه کنند و آمادگی بدنی خود را افزایش دهند. 

موی تای در ابتدا هیچ قانون خاصی نداشته و اصولی مانند وزن کشی یا راندهای مبارزه در آن رایج نبوده است. رفته رفته این ورزش رزمی به یک بخش جدا نشدنی از جشن‌ها و مراسم در معابد تایلند تبدیل شد. با روی کار آمدن پادشاهان مختلف در این کشور، اصول و قوانین ورزش موی تای دستخوش تغییرات گوناگون شد و به مرور قوانین مربوط به آن به شکل امروزی در آمد. 

در سال 1921 میلادی اولین رینگ بوکس در تایلند ساخته شد و مقررات جدیدی برای مسابقات وضع شد. به عنوان مثال، تا قبل از این زمان بوکسورها با پای برهنه و به طرز بسیار وحشیانه‌ای با یکدیگر مبارزه می‌کردند. همچنین برای محافظت از خود دستانشان را با طناب می‌پوشاندند؛ اما در این دوره دستکش بوکس و محافظ کشاله ران به این ورزش اضافه شد و در همین دوران بود که این ورزش، با نام امروزی خود، یعنی موی تای یا موای تای شناخته شد. 

اوج محبوبیت این ورزش رزمی خشن به دو دهه آخر قرن 19 میلادی برمی‌گردد. در این دوران مبارزان برتر این رشته جوایز ارزشمندی با واحد پول رسمی تایلند، یعنی بات دریافت می‌کرند. در سال 1993، فدراسیون بین‌المللی موی تای با عنوان FMA تاسیس شد و بلافاصله توسط شورای المپیک آسدیا به رسمیت شناخته شد. کمی بعد، در سال 2006، ورزش موی تای در لیست ورزش‌های رسمی اتحادیه جهانی فدراسیون‌های ورزشی قرار گرفت. 9 سال بعد، یعنی در سال 2015 اولین مسابقات جام جهانی مویتای در بانکوک برگزار شد. این ورزش رزمی به مرور بیشتر شناخته شد، به طوری که تا سال 2020، بیش از 3800 سالن ورزشی بوکس در خارج از کشور تایلند تاسیس شد.

 

تاریخچه موی تای

تاریخچه موی تای در ایران

به طور کلی تاریخچه ورزش‌های رزمی در ایران به سال ۱۳۶۰ برمی‌گردد. مربیان و ورزشکاران رزمی در این سال‌ها به واسطه ارتباط با کشورهای دیگر، سبک‌های جدیدی از ورزش‌های رزمی را فراگرفته و وارد ایران کردند. رشته رزمی موی تای نیز از جمله رشته‌های رزمی بود که در این دهه وارد ایران شد.

از اواخر سال ۱۳۶۸، مربیان مطرح ورزش رزمی، آقایان محمد توحیدی و حمدالله عبادتی اقدام به برگزاری کلاس آموزشی تای بوکس، در ورزشگاه شهید رسول فریدونی نمودند. این ورزشگاه در جنوب تهران قرار داشت و در سال‌های پس از آن، آموزش تای بوکس به مناطق دیگری از تهران رسید. با تاسیس فدراسیون بین المللی موی تای در اوایل دهه 70، چندین نفر از ایران موفق به دریافت نمایندگی این ورزش جذاب تایلندی شدند و آموزش استاندارد و اصولی موی تای با نظارت شورای جهانی آغاز شد. گرچه این ورزش جذاب تا سال ۱۳۷۸، همچنان در ایران رسمیت نداشت و برگزاری کلاس‌های آموزش موی تای با مشکلات زیادی مواجه بود. 

اوایل سال ۱۳۷۸، آقای عبادتی، نماینده فدراسیون بین‌المللی موی تای، و آقای الیاس حضرتی، رئیس وقت فدراسیون ورزش‌های رزمی ایران، در کنفرانس جهانی موی تای در بانکوک تایلند شرکت کردند و با این حضور، اولین قدم مؤثر برای فعالیت رسمی این ورزش در ایران برداشته شد. از مرداد ماه ۱۳۷۸، «موی تای» به عنوان یکی از ورزش‌های رزمی کشور فعالیت قانونی و رسمی خود را در ایران آغاز کرد. 

در آذر ماه همان سال، نخستین تیم رسمی موی تای ایران به مسابقات جهانی این رشته اعزام شد و در نتیجه ایران رسماً به عنوان یکی از کشورهای فعال این رشته شناخته شد. هر ساله مسابقات جهانی متعددی در سراسر دنیا  برگزار می‌شود و تیم ملی موی تای ایران در مسابقات جهانی، آسیایی و بین‌المللی شرکت می‌کند.

تیم ملی ایران تا کنون توانسته به افتخارات متعددی از جمله دریافت کاپ قهرمانی جهان ۲۰۰۲ تایلند، کسب کاپ نایب قهرمانی جهان ۲۰۰۳ قزاقستان، کسب کاپ نایب قهرمانی آسیا اقیانوسیه ۲۰۰۴ سیدنی استرالیا، کسب مدال کسب مدال نقره عیسی ایزدی در مسابقات آسیایی ۲۰۰۵ ایندور گیمنز، کسب مدال طلای جهانی توسط مصطفی عبداللهی در سال ۲۰۰۸، کسب مقام اول تیمی در مسابقات جهانی کره جنوبی، و موفقیت‌های بسیار دیگر دست یابد.

 

قوانین ورزش موی تای

قانون های مهم موی تای

ورزش موی تای مشابه هر ورزش دیگر از اصول و قوانین مختلفی پیروی می‌کند. مبارزات موی تای در داخل رینگ بوکس مربعی با ابعاد  ۶/۱ متر در ۶/۱ متر یا ۷/۳ متر در ۷/۳ متر برگزار می‌شوند. اکثر مبارزات از  از ۵ راند ۳ دقیقه‌ای تشکیل شده و بین هر دو راند ۲ دقیقه زمان برای استراحت وجود دارد.

در مسابقات حرفه‌ای موی تای، شرط سنی و وزنی وجود دارد. حداقل سن برای شرکت در مسابقات 15 سال می‌باشد و حداقل وزن 47.5 کیلوگرم می‌باشد. شرط وزنی دیگر نیز به این صورت است که در یک گروه وزنی، برای اینکه دو ورزشکار بتوانند رقابت کنند، حداکثر اختلاف وزنی آن‌ها می‌تواند 5 پوند (2/26 کیلوگرم) باشد. 

قانون مهم دیگری که در مسابقات این رشته ورزشی وجود دارد، مراسم ادای احترام بر اساس سنت موی تای است. این مراسم شامل رقص تشریفاتی به همراه موسیقی است که توسط یک درام تام تام جاوانیز، اوبوی جاوانیز و یک جفت سنج کوچک نواخته می‌شود. به محض پایان یافتن مراسم سنتی، مبارزات شروع می‌شود. مبارزان ابتدا لباس سنتی موی تای، شامل مونگخون یا مونگکول (هدبند) و pra jiad (بازوبند) را داخل رینگ می‌پوشند و سپس با یکدیگر دست می‌دهند. آن‌ها با دست دادن متعهد می‌شوند که مسابقه را بر اساس قوانین و به صورت انسانی انجام دهند. با شروع مبارزه، امکان استفاده از ضربات مشت، پا، آرنج، زانو، و ساق پا برای پیروزی در رقابت و مغلوب کردن حریف وجود دارد. 

برنده رقابت موی تای، ورزشکاری است که بتواند حریف خود را ناک اوت کند. همچنین در شرایطی که یکی از مبارزان، توانایی ادامه مسابقه را نداشته باشد، داور می‌تواند بازی را متوقف کند و برنده را اعلام نماید. در غیر این صورت مسابقه تا راند آخر ادامه پیدا می‌کند و در انتها امتیازها شمارش می‌شود تا برنده مسابقه مشخص گردد. در صورتی که امتیاز مبارزان برابر باشد، تعیین برنده بر اساس قرعه‌کشی خواهد بود. 

12 قانون مقدس موای تای

علاوه بر قوانین مظرح شده در بخش قبل که مرتبط با مسابقات است، تعدادی قانون غیر فیزیکی و معنوی نیز در ورزش موی تای وجود دارد. این قوانین تحت عنوان 12 قانون مقدس موای تای شناخته می‌شوند:

  1. به جای انتقاد از جامعه برای کمک به جامعه به پا خیزید.
  2. مؤدب، متواضع و فروتن باشید.
  3. در مورد تمرینات خود در این ورزش خودستایی نکنید.
  4. میهن دوست باشید و از کشورتان با احترام صحبت کنید.
  5. با دیگران و خودتان صادق باشید.
  6. در اجرای تمرینات سخت کوش باشید و از انجام کارهای سخت رویگردان نباشید. همچنین تلاش کنید تا همیشه  آرامش خود را حفظ کنید.
  7. در افکار و عقاید خود مثبت و سازنده باشید.
  8. در قضاوت تیزبین باشید و اصول اخلاقی را رعایت کنید.
  9. خوش قولی، احترام و یک رنگی را نسبت به سایر ورزشکاران، همکاران و دوستان رعایت کنید.
  10. منظم باشید، درست عمل کنید و به صورت متوهمانه و بیمارگونه در رویای موفقیت فرو نروید.
  11. به قوانین مسابقه و مبارزه احترام بگذارید.
  12. حین مسابقه از برتری به حریف به طرز ناجوانمردانه استفاده نکنید.

تکنیک‌های ورزش موی تای

بررسی تکنیک های موی تای

این هنر رزمی جذاب مشابه سایر ورزش‌های رزمی، از تکنیک‌های مختلفی تشکیل شده است. مویتای به سبک امروزی، تقریبا از تمام حرکات بهره می‌برد. رایج‌ترین تکنیک‌های موی تای شامل 6 مورد است که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

تکنیک اول: مشت زدن (چوک)

در ابتدا تکنیک‌های مربوط به مشت زنی در موی تای بسیار محدود بودند، اما امروزه طیف وسیعی از حرکات را در بر می‌گیرند. در این ورزش رزمی، از ضربه دست به شکل مشت شده در حالت‌های مختلف استفاده می‌شود که از جمله آن‌ها می‌توان به مشت صاف، مشت ضربدری، قلاب، تاشو، بیل و چوب پنبه، مشت های روی دست، و همچنین مشت‌های چکش و مشت‌های پشتی اشاره کرد.

تکنیک دوم: آرنج (سوک)

ضربه آرنج خطرناک‌ترین نوع ضربه در این ورزش است که می‌تواند به عنوان ضربه نهایی و برای پایان دادن به مبارزه استفاده شود. ضربه آرنج می‌تواند منجر به شکافتن ابروی حریف شود و به واسطه خونریزی دید او را کاملا مسدود کند. ضربات آرنج انواع مختلفی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به ضربه افقی، مورب به بالا، مورب به پایین، برش بالا، برش پایین، چرخش به عقب و پرواز اشاره کرد. آرنج مورب معمولا  از دیگر انواع ضربه آرنج سرعت بالاتری دارد، اما شدت و قدرت آن کمتر است. 

تکنیک سوم: زانو – Ti Khao

استفاده از ضربات زانو جز اصلی و جداناپذیر ورزش مویتای می‎‌باشد. ضربات زانو به 3 شکل پرشی، ضربه مستقیم با زانو و ضربه با زانو به صورت پروازی استفاده می‌شود. 

تکنیک چهارم: رانش پا یا پرتاب پا (Thip)

پرتاب پا یا ضربه پا یکی دیگر از تکنیک‌های این ورزش رزمی است که از آن برای بر هم زدن تعادل حریف استفاده می‌شود. این تکنیک دفاعی عمدتا برای کنترل فاصله یا مسدود کردن حملات کاربرد دارد. حرکت پا باید علاوه بر داشتن سرعت بالا، قدرت زیادی نیز داشته باشد تا بتواند حریف را از حالت تعادل خارج کند. 

تکنیک پنجم: لگد زدن (Te)

یکی از مهم‌ترین تکنیک‌هایی است که در این ورزش رزمی استفاده می‌شود، استفاده از ضربات پا در قالب لگد زدن است. در موای تای، ساق پا برای مهار کردن ضربات حریف کاربرد دارد، به طوری که به کمک قسمت خارجی ساق پا، می‌توان ضربات حریف را کنترل و مسدود کرد. دو ضربه پای متداول در این ورزش، ضربات تیپ (در لغت یعنی ضربه پا) و ته چیانگ (لگد زدن به سمت بالا به شکل یک مثلث بریده شده در زیر بازو و دنده‌های حریف) یا لگد به دور خانه، می‌باشند. ضربه دور تایلندی از حرکت چرخشی کل بدن استفاده می‌کند و در بسیاری از رشته‌های رزمی دیگر نیز کاربرد دارد.  

تکنیک ششم: کشتی کلینچ و گردن (چپ خو)

کلینچ را می‌توان ترکیبی از تکنیک‌های زانو و آرنج دانست. در راستای ضربه زدن و اتصال حریف به دو هدف تهاجمی و دفاعی، مقدار کمی از تقابل ایستاده در تکنیک کلینچ استفاده می‌شود. حرکت کلینچ جلو باید با کف یک دست در پشت دیگر انجام شود. 

تمرینات مکمل ورزش موی تای

تمرینات موی تای غالبا در باشگاه موی تای یا باشگاه ام ام ای انجام می‌شود. یادگیری تفریحی این ورزش در قالب یک یا دو جلسه کلاس هفتگی امکان‌پذیر است؛ در حالی که یادگیری حرفه‌ای این ورزش رزمی سخت و خشن، نیاز به تمرینات فشرده، مداوم، و شدید به صورت 5 تا 7 روز در هفته دارد. چنانچه قصد فعالیت جدی در رشته موی تای را دارید، بسیار مهم است که آمادگی جسمانی خود را افزایش داده و وضعیت بدنی قوی داشته باشید. شما می‌توانید قبل از شروع ورزش موی تای به صورت حرفه‌ای، یا حین یادگیری این ورزش، از تمرینات مکمل برای بهبود توان بدنی استفاده کنید. تمرینات مکمل موی تای را می‌توان در چند گروه زیر دسته‌بندی کرد:

گرم کردن

گرم کردن را می‌توان جز جدایی ناپذیر تمامی ورزش‌ها دانست. به منظور جلوگیری از آسیب حین انجام حرکات ورزشی در هر رشته، بسیار مهم است که در ابتدا با استفاده از حرکات کششی و هوازی، بدن را گرم کرد. ورزش مویتای نیز از این قاعده مستثنی نیست و ورزشکاران این رشته قبل از شروع تمرینات موی تای، مجموعه‌ای از حرکات را برای گرم کردن عضلات و آماده‌سازی آن‌ها برای انجام تمرینات فشرده و سنگین انجام می‌دهند. تمرینات کششی، انعظاف‌پذیری بدن را افزایش داده و در نتیجه باعث کاهش ریسک آسیب به ماهیچه‌ها می‌شوند. 

تمرین با بالشتک

استفاده از بالشتک‌های تمرینی از بخش‌های تمرینات موای تای است. در تمرین با بالشتک، دو یار تمرینی وجود دارد که یکی از آن‌ها یک جفت بالشتک را نگه می‌دارد و طرف دیگر به آن ضربه می‌زند. این کار به فرد کمک می‌کند تا تکنیک‌های صحیح ضربه زدن را یاد بگیرد و در مبارزات واقعی به درست عمل کند. به عبارت دیگر در این نوع تمرین، سناریوهای مختلفی از مبارزات واقعی شبیه‌سازی می‌شود، چرا که یار تمرینی، بالشتک‌ها را حرکت داده و در وضعیت‌های گوناگون قرار می‌دهد تا ضربه‌زننده بتواند ضربات مختلف مشت، لگد، آرنج، یا زانو را روی آن پیاده کند. به منظور شبیه‌سازی دقیق‌تر، فرد ضربه‌زننده باید از دستکش و باند دست استفاده کند.

مبارزات تمرینی

پس از تمرین با بالشتک که گام نخست برای یادگیری درست حرکات است، نوبت به مبارزات تمرینی می‌رسد. در این مبارزات دو یار تمرینی شروع به مبارزه در یک وضعیت کنترل‌شده می‌کنند و با این کار شرایطی مشابه یک مبارزه واقعی را شبیه‌سازی می‌کنند. هدف از این مبارزات، سنجش مهارت و تکنیک‌های حمله و دفاع است، نه یک مبارزه خشن، به همین خاطر از ضربات با قدرت کمتر استفاده می‌شود. به منظور حفظ ایمنی، استفاده از دستکش، محافظ ساق پا، محافظ لثه، و کاپ محافظ در این نوع مبارزات ضروری است.

تمرینات آمادگی جسمانی

مراحل قبل تمرینات قبل از شروع ورزش موی تای در قالب مبارزه حرفه‌ای است، اما علاوه بر این موارد، تمرینات مکمل ورزش موی تای نیز وجود دارد که به افزایش توان جسمی بدن کمک می‌کند. در این ورزش رزمی مشابه هر ورزش دیگری، فیتنس و تناسب اندام یک فاکتور مهم و ضروری است، به همین خاطر حرکات ورزشی سبک هیت HIIT، از بهترین تمرینات آمادگی جسمانی در رشته موی تای است. حرکاتی مانند شنا، اسکوات، مشت و لگدهای متناوب، طناب زدن، و حرکات مشابه دیگر به شما کمک می‌کند تا آمادگی بدن خود را افزایش دهید و در موای تای موفق‌تر عمل کنید. 

دویدن

از دیگر تمرینات مهم برای ورزشکاران حرفه‌ای موی تای، دویدن روزانه است. دویدن را می‌توان مادر تمام ورزش‌ها دانست، چرا که با درگیر کردن تمامی عضلات بدن و همچنین افزایش ظرفیت ریه، کمک زیادی به بهبود آمادگی جسمانی می‌کند و بنیه و استقامت بدن را برای مسابقات طولانی افزایش می‌دهد.

تمرینات تقویت ساق پا

از دیگر تمرینات مکمل ورزش موی تای، می‌توان به تمرینات تقویت ساق پا اشاره کرد. مبارزان موی تای به ساق پای قوی و مقاوم نسبت به درد نیاز دارند. دلیل این موضوع این است که ضربات پا نقش بسیار مهمی در این رشته رزمی ایفا می‌کنند و به همین خاطر، تقویت ساق پا، یک ضرورت برای تبدیل شدن به یک مبارز موی تای قوی است. مبارزان در گذشته‌های دور از لگد زدن به ساقه درختان تنومند برای تقویت ساق پا استفاده می‌کردند. امروزه، روش‌های ملایم‌تری مانند استفاده از کیسه بوکس یا مبارزه بدون گارد ساق پا وجود دارد که به مرور زمان به تقویت ساق کمک می‌کند.

روش‌های پیروزی در مبارزه موی تای

برنده مبارزه موی تای فردی است که رقیب خود را از مسابقه خارج کند. با توجه به این موضوع روش‌های پیروزی در مبارزه موی تای شامل 3 حالت است:

  • ناک اوت (ضربه فنی): چنانچه یکی از مبارزان حریف خود را ناک اوت (ضربه فنی) کند، بلافاصله به عنوان برنده بازی اعلام خواهد شد. ضربه فنی به حالتی اشاره دارد که حریف دیگر توان ادامه مبارزه را ندارد.
  • ناک اوت تکنیکی (ضربه فنی تکنیکی): ناک اوت تکنیکی که اصطلاحا TKO نامیده‌ می‌شود، مشابه مبارزات بوکس است و زمانی اتفاق می‌افتد که داور وسط مبارزه تشخیص دهد طرف مقابل قادر به ادامه مبارزه نیست. 
  • شمارش امتیاز: گاهی شرایطی پیش می‌آید که هیچ یک از مبارزان نمی‌تواند حریف خود را از پای در بیاورد. در این حالت مبارزه تا راند آخر ادامه پیدا می‌کند و در پایان مسابقه، داوران به شمارش امتیاز دو طرف می‌پردازند. بازیکنی که امتیاز بالاتری داشته باشد برنده است. در شرایطی که هر امتیاز هر دو مبارز برابر باشد، داوران قرعه‌کشی می‌کنند و برنده قرعه‌کشی به عنوان برنده نهایی مبارزه اعلام می‌شود. 

مزایای ورزش موی تای

مزایای ورزش موی تای

ورزش موی تای مشابه تمام ورزش‌ها فواید زیادی برای بدن دارد، گرچه به دلیل ماهیت رزمی، در مقایسه با ورزش‌ها دیگر، مزیت‌های بیشتری نیز دارد. تعدادی از مهم‌ترین مزایای ورزش موی تای عبارتند از:

دفاع شخصی

ورزش موی تای یک ورزش مفید و مؤثر برای دفاع شخصی است که از دو تکنیک حمله و دفاع تشکیل شده است. با یادگیری این رشته رزمی شما می‌توانید در برابر آسیب‌ها یا حملات فیزیکی احتمالی مقاوم شوید. استفاده از ضربات زانو، آرنج، مشت، و لگد به شما کمک می‌کند تا برای دفاع شخصی آماده باشید. یادگیری این ورزش رزمی برای همه افراد، مخصوصا زنان و کودکان مناسب است.

تناسب اندام و کالری سوزی

موی تای را می‌توان یکی از بهترین ورزش‌ها برای کالری سوزی دانست. هر جلسه تمرین در این رشته ورزشی، 1 تا 2 ساعت زمان می‌برد و شامل گرم کردن، کار با کیسه بوکس، و مبارزات تمرینی می‌باشد. 2 ساعت تمرین موی تای می‌تواند باعث سوزاندن 1000 کالری شود که فرصتی عالی برای کاهش وزن و تناسب اندام است. 

تقویت قوای ذهنی و جسمی

تمرینات این ورزش سخت و سنگین است و به همین دلیل، محدودیت‌های جسمی و ذهنی فرد را به چالش می‌کشد. این چالش‌ها نه تنها به بهبود قوای بدنی کمک می‌کند، بلکه باعث ایجاد استقامت ذهنی در ورزشکاران می‌شود. بهبود قوای ذهنی نه فقط در ورزش، بلکه در زندگی روزمره نیز به شما کمک می‎‌کند تا در برابر سختی‌ها و مشکلات قوی‌تر عمل کنید.

افزایش اعتماد به نفس

رشد و پیشرفت در هر زمینه‌ای باعث افزایش اعتماد به نفس می‌شود. افرادی که صورت منظم ورزش موی تای را انجام می‌دهند، به مرور در این ورزش پیشرفت می‌کنند و اعتماد به نفس آن‌ها افزایش می‌یابد. 

یادگیری آسان

یادگیری ورزش موی تای بر خلاف بسیاری از ورزش‌های رزمی آسان است. دلیل این موضوع این است که بر خلاف بسیاری از هنرهای رزمی، حرکات در این ورزش با هدف سرگرمی طراحی نشده‌اند. از این رو حرکات فانتزی و پیچیده در این ورزش وجود ندارد و حرکات کاملا ساده و دقیق هستند. 

معایب و خطرات موی تای

به طور کلی تمام ورزش‌ها سراسر مزیت و فایده هستند، گرچه انجام نادرست حرکات یا عدم رعایت احتیاط و نکات ایمنی، می‌تواند منجر به بروز آسیب‌ جسمی شود که در بعضی موارد جبران‌ناپذیر است. ورزش موی تای نیز به عنوان یکی از سخت‌ترین و خشن‌ترین ورزش‌های رزمی دنیا، می‌تواند خطرات و آسیب‌های جدی به دنبال داشته باشد. مشابه بیشتر ورزش‌ها، در موی تای نیز آسیب‌دیدگی در افراد مبتدی بیشتر از افراد آماتور و حرفه‌ایست. البته این بدین معنا نیست که افراد حرفه‌ای آسیب کمتری می‌بینند، چرا که در مبارزات حرفه‌ای میزان آسیب نیز جدی‌تر و شدیدتر است.

رایج‌ترین آسیب در این ورزش، آسیب بافت نرم است که 80%-90% کل آسیب‌ها را به خود اختصاص می‌دهد. این آسیب در اثر ضربه به بافت‌های نرم بدن ایجاد می‌شود. آسیب رایج بعدی، پیچ‌خوردگی یا کشیدگی است که غالبا در میان افراد مبتدی و آماتور دیده می‌شود. گرم کردن صحیح و اصولی پیش از شروع تمرینات موی تای، می‌تواند تا حد زیادی مانع از بروز این آسیب شود. آسیب شایع بعدی، شکستگی است که غالبا در مبارزان آماتور و حرفه‌ای دیده می‌شود، چرا که ورزشکاران این سطح درگیر مبارزات تمرینی یا مسابقات خواهند بود. شایع‌ترین محل‌های شکستگی شامل بینی، مچ دست، متاکارپال و دنده‌ها می‌باشد. 

تفسیر امتیازگیری در ورزش موی تای

همانطور که در بخش قبل گفته شد، در شرایطی که هیچ‌یک از مبارزان نتواند حریف خود را ضربه فنی کند، مبارزه تا انتها ادامه پیدا کرده و نوبت به شمارش امتیازها می‌رسد. در این حالت برنده بر اساس سیستم امتیازدهی مشخص می‌شود و برنده مبارزه فردی است که آسیب بیشتری به حریف خود وارد کند. در مبارزات موی تای، کیفیت ضربات از کمیت آن مهم‌تر است، به همین خاطر مبارز تهاجمی‌تر لزوما برنده نیست، بلکه مبارزی برنده مسابقه است که بتواند ضربات مؤثر بیشتری به حریف خود وارد کند.

سیستم امتیازگیری در ورزش موی تای نسبتاً ساده است و برنده نهایی بر اساس تعداد برد در راندها مشخص می‌شود. برنده هر راند مبارزه، ۱۰ امتیاز می‌گیرد و بازنده بسته به عملکرد، ۹، ۸ یا ۷ امتیاز کسب خواهد کرد. ممکن است شرایطی پیش بیاید که داوران تشخیص دهند هر دو مبارز در یک سطح هستند و هر دو ۱۰ امتیاز کسب کنند.

  • راند ۱۰:۹ به این معناست که یک مبارز به عنوان برنده راند تلقی می‌شود.
  • راند ۱۰:۸ یعنی یک مبارز به عنوان برنده واضح راند تلقی می‌شود.
  • راند ۱۰:۷ زمانی است که یک مبارز به عنوان برنده واضح راند تلقی شده، حریف وی روی زمین افتاده و داور وسط در حال شمارش معکوس زمان برای برخاستن ورزشکار مقابل است.

اگر داور در طول راند به یکی از مبارز‌ان اخطار دهد، ورزشکار خاطی یک امتیاز را از دست خواهد داد. در پایان 5 راند، امتیاز دو مبارز محاسبه می‌شود و فردی که امتیاز بالاتری کسب کرده باشد، برنده رقابت است.

 

افراد مشهور ورزش موی تای

افراد مشهور در ورزش موی تای

ورزش موی تای به دلیل دارا بودن پیشینه طولانی، تا کنون افراد زیادی را به خود جذب کرده که بسیاری از آنان به بزرگان این رشته ورزشی تبدیل شدند. تعدادی از افراد مشهور در ورزش موی تای عبارتند از:

  • بواکاو

بواکاو یکی از مشهورترین مبارزان موی تای است و توانسته با کسب عناوین قهرمانی متعدد، باعث محبوبیت هرچه بیشتر این ورزش رزمی جذاب شود. 

  • رامون دکرز

رامون دکرز را می‌توان بهترین مبارز موی تای غیر تایلندی دانست. وی تا کنون توانسته عناوین قهرمانی زیادی کسب کند و حتی موفق به دریافت جایزه از سمت خانواده سلطنتی تایلند شده است. 

  • سامارت

سامارت یک مبارز تایلندی است که بسیاری از مردم این کشور او را بهترین مبارز این رشته می‌دانند. شهرت سامارت در حدی است که می‌توان او را محمد علی کلی مویتای دانست!

  • سانچای

سانچای یکی دیگر از مبارزان مشهور مویتای است که مبارزات دیدنی و تماشایی دارد، چرا که به سبکی هیجان‌انگیز و متفاوت مبارزه می‌کند. دلیل مشهوریت سانچای، شکست دادن حریفانی است که چندین کلاس وزنی از او بالاتر بوده‌اند.

در ایران نیز قهرمانان زیادی در ورزش موی تای فعالیت دارند و تا کنون توانسته‌اند عناوین قهرمانی زیادی را از آن خود کنند. از برجسته‌ترین قهرمانان موی تای ایران می‌توان به امیر رنجدار، مهدی قلی زاده، حسن علی محمدی، محمد پورفرج، علی بنی اسد، مصطفی پورفرج، مجید هاشم بیگی، و حسین کرمی اشاره کرد.

جمع‌بندی

موی تای یا موای تای یکی از قدیمی‌ترین و خشن‌ترین شاخه‌های ورزش‌های رزمی است که از کشور تایلند نشأت گرفته و امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. این رشته ورزشی به واسطه تمرینات سخت و سنگین، بر روی قوای بدنی، توان ذهنی و استقامت تاثیر به سزایی می‌گذارد. به علاوه، موی تای یک هنر رزمی مناسب و مؤثر برای دفاع شخصی است، که علاوه بر آقایان، می‌تواند توسط کودکان و بانوان مورد استفاده قرار گیرد.

4.3/5 - (6 امتیاز)

9 دیدگاه دربارهٔ «آشنایی با رشته رزمی موی تای»

    1. سلام امیرمحمد عزیز
      ممنون که سوالت رو با مطرح کردی .
      در ارتباط با آموزش رشته موی تای بهتره به نکاتی توجه کنی که یکیش جثه و نیروی بدنی هست .
      و نمیشه عموما عنوان کرد که در یک شرایط مشابه هر شخص چه نوع عملکردی از خود نشان میدهد.

      اگر به رشته موی تای علاقه داری , درخواست کلاست رو برای ما ثبت کن

      نیکارو
      درجریان یادگیری

  1. اصلا تاقبل خوندن این مقاله نمیدونستم همچین رشته ای وجود داره !!! خخخخ

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

راهنمایی میخوای؟ | گفتگو با پشتیبانی