استعداد یابی ورزشی چیست و چگونه انجام می شود؟

برای کشف استعداد ورزشی فرزندم چه کنم؟

اینکه در حال خواندن مقاله استعدادیابی ورزشی هستید نشان میدهد که احتمالا می خواهید آگاهی خود را در زمینه استعداد های فرزندتان بالا ببرید. برای مطالعه بیشتر در این زمینه میتوانید مقاله زیر را مطالعه کنید:

در زمینه استعداد یابی ورزشی کودکان باید گفت اگرچه تمرین و تلاش و پشتکار لازمه موفقیت در هر کاری است اما برای رسیدن به قهرمانی در رشته های ورزشی در سطوح بالا مانند المپیک، علاوه بر تلاش و تمرین به عوامل و شرایط دیگری نیز نیاز است. و یکی از اصلی ترین و مهم ترین این عوامل استعداد ورزشی در فرد است.

 برای کشف استعداد ورزشی کودکان راههای زیادی وجود دارد. اما هیچ کدام از آنها نمی توانند با اطمینان صد در صد بگویند که فرزند ورزشکار شما حتما قهرمان خواهد شد.

 چرا که قهرمانی فرایندی پیچیده  و چند عاملی است و پدیده های زیادی در آن دخیل می باشند. اما روش های استعدادیابی می توانند با درصد بالایی از اطمینان مشخص کنند که ورزشکار شما می تواند در یک رشته ورزشی خاص پیشرفت کند یا نه؟

بهترین فرد برای سنجش استعداد های فرزندتان مربی با تجربه و دارای تحصیلات آکادمیک می باشد. تئوری های جدید به این نکته تاکید می کنند چشم مربی (مربیان با تجربه بالا) بهترین روش برای استعدادیابی می باشد، حتی اگر آن مربی توضیح قانع کننده ای برای انتخابش نداشته باشد.

چند توصیه در زمینه استعداد یابی ورزشی کودکان برای والدین:

• اگر فرزندتان بین ۸تا ۱۴سال دارد بهترین گزینه برای شرو پروسه استعدادیابی رشته دو و میدانی می باشد.

در این رشته فرد علاوه بر این که می تواند قابلیت های جسمانی (استعداد جسمانی) خود را از قبیل قدرت، سرعت، تعادل و غیره را بروز دهد، از لحاظ فیزیکی و جسمانی نیز بهتر برای مراحل بعدی استعدادیابی آماده می شود.

بهتر است فرزندتان زیر نظر یک مربی دو و میدانی با تجربه به منظور شناسایی توانایی هایش و آمادگی برای استعدادیابی های بعدی به مدت ۲سال تمرین کند. در طی این دو سال چک لیستی از توانایی های جسمانی و روانشناختی او تهیه کنید.

• با استفاده از توانایی های که در مرحله قبل شناسایی شده است و نظرات مربی اش می توانید لیستی از ورزش هایی که  می تواند در آنها پیشرفت کند را تهیه کنید. به عنوان مثال اگر ورزشکار شما دارای قابلیت جسمانی مانند سرعت بالا، چابکی و پرتاب خوب می باشد احتمالا می تواند در رشته های توپی مانند هندبال، بسکتبال و یا رشته های راکتی مانند تنیس موفق شود.
• بر اساس علاقه ورزشکار و میزان امکانات بومی شهرتان (مکان ورزشی، مربی مجرب و غیره) موارد را اولویت بندی کنید.
• ب مربیان مجرب و تحصیل کرده را بررسی و سعی کنید بهترین آن ها را انتخاب کنید. یادتان باشد که بهترین مربی اگر وقت یا تعهد کاری نداشته باشد نمی تواند زیاد به پرورش استعدادهای ورزشکارتان کمک کند.
• به توصیه ها و نظرات مربی عمل کنید. اگر تشخیص داد که فرزندتان استعداد ندارد به تشخیص حرفه ای او احترام بگذارید (حتی اگر علاقه ورزشکارتان به آن رشته زیاد باشد) و به سراغ ورزش دیگری بروید.

• اگر در هر یک از این مراحل خودتان یا مربیان به این نتیجه رسیدید که ورزشکارتان نمی تواند در هیچ کدام از رشته ها پیشرفت کند، اصرار نکنید او اگر نمی تواند ورزشکار موفقی شود شاید بتواند هنرمند یا دانشمند موفقی شود.