پرسشنامه ذهنیت‌های طرحواره‌ای (Schema Mode Inventory) یک ابزار ارزیابی روانشناختی است که برای شناسایی و بررسی ذهنیت‌های مختلف افراد در چارچوب طرحواره درمانی استفاده می‌شود. این پرسشنامه به روانشناسان و درمانگران کمک می‌کند تا بینشی عمیق‌تر از حالت‌های عاطفی و شناختی فرد به دست آورند و الگوهای ناسازگار ذهنی را شناسایی کنند

کاربردهای اصلی پرسشنامه ذهنیت‌های طرحواره‌ای

به طور کلی کاربردهای اصلی پرسشنامه ذهنیت‌های طرحواره‌ای شامل موارد زیر است:

تشخیص و ارزیابی ذهنیت‌ها: این پرسشنامه به شناسایی ۱۴ ذهنیت مختلف که افراد ممکن است تجربه کنند، کمک می‌کند. این ذهنیت‌ها به چهار دسته کلی تقسیم می‌شوند: ذهنیت‌های کودکانه، ذهنیت‌های والد درونی، ذهنیت‌های مقابله‌ای ناسازگار و ذهنیت‌های سازگارانه.
پژوهش‌های علمی: به عنوان یک ابزار استاندارد در تحقیقات روانشناسی برای بررسی ذهنیت‌های طرحواره‌ای و تأثیر آن‌ها بر جنبه‌های مختلف زندگی افراد استفاده می‌شود.
مشاوره و روان‌درمانی: مشاوران و روان‌درمانگران از این پرسشنامه برای شناسایی مشکلات مرتبط با ذهنیت‌های طرحواره‌ای و طراحی برنامه‌های درمانی مناسب استفاده می‌کنند.
توسعه فردی: افراد می‌توانند از این پرسشنامه برای شناسایی و بهبود ذهنیت‌های خود و افزایش رضایت شخصی استفاده کنند.

تاریخچه پرسشنامه ذهنیت‌های طرحواره‌ای

پرسشنامه ذهنیت‌های طرحواره‌ای (Schema Mode Inventory) در سال ۲۰۰۸ توسط جفری یانگ و همکارانش طراحی شد. این پرسشنامه به منظور سنجش ۱۴ ذهنیت طرحواره‌ای ساخته شده است و شامل ۱۲۴ سوال است. هدف اصلی این پرسشنامه، شناسایی و ارزیابی ذهنیت‌های مختلف افراد در چارچوب طرحواره درمانی است.

طرحواره درمانی یک رویکرد روان‌درمانی تلفیقی است که توسط جفری یانگ توسعه یافته و بر اساس ترکیبی از عناصر شناختی-رفتاری، روان‌پویشی و دلبستگی استوار است. این رویکرد به شناسایی و تغییر الگوهای ناسازگار ذهنی که از دوران کودکی شکل گرفته‌اند، می‌پردازد.

پرسشنامه ذهنیت‌های طرحواره‌ای به روانشناسان و درمانگران کمک می‌کند تا بینشی عمیق‌تر از حالت‌های عاطفی و شناختی فرد به دست آورند و الگوهای ناسازگار ذهنی را شناسایی کنند. این ابزار به طور گسترده‌ای در تحقیقات و درمان‌های روانشناختی استفاده می‌شود و به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک می‌کند.