campain
اضطراب جدایی چیست؟

اختلال اضطراب جدایی چیست؟

دوره هایی در مراحل اولیه زندگی وجود دارند که در آن اضطراب جدایی از اشخاص مورد دلبستگی شدت می گیرد. این امر بخشی از مراحل اولیه رشد طبیعی است که نشان دهنده شکل گرفتن دلبستگی ایمن در شیرخواران است. اما اضطراب جدایی در کودکان بزرگتر و بزرگسالان طبیعی نیست و می تواند مشکلات فراوانی برای فرد و خانواده ایجاد کند. در این مطلب قصد داریم درباره اینکه اختلال اضطراب جدایی چیست؟ چه علایمی دارد وچگونه بروز می کند به شما توضیح دهیم.

اختلال اضطراب جدایی چیست؟

همه ما بارها اصطلاح اضطراب جدایی را شنیده ایم اما شاید ندانیم واقعا اختلال اضطراب جدایی چیست؟

ویژگی اصلی اختلال اضطراب جدایی، ترس و نگرانی مفرط از جدایی از منزل و افراد دلبسته است. اضطراب شدیدتر از آن چیزی است که بر اساس سطح رشدی از فرد انتظار می رود. افراد مبتلا به اضطراب جدایی نگرانی زیادی را به هنگام جدایی (یا انتظار جدایی) از منزل یا افرادی که دلبستگی زیادی به آنها دارند، تجربه می کنند. آنها نسبت به مرگ افرادی که به آنها دلبسته هستند، نگرانی دارند. بویژه زمانی که از آنها دورند، نگرانی زیادی دارند و باید با آنها در تماس بوده و از حالشان با خبر باشند.

به علاوه نگرانی زیادی نسبت به وقوع اتفاقات ناخواسته نظیر تصادف، گم شدن یا ربوده شدن خودشان دارند. زیرا این اتفاقات می توانند مانع دیدار مجدد آنها با افراد دلبسته شان شود. این افراد به دلیل نسبت به تنها بیرون رفتن اکراه دارند و تا جایی که بتوانند از آن اجتناب می کنند.

تنها ماندن در منزل یا سایر مکان ها به این افراد اضطراب می دهد و اغلب سعی می کنند در کنار والدین یا نزدیک آنها باقی بمانند. در منزل آنها را دنبال می کنند یا برای رفتن از اتاق به اتاقی دیگر باید کسی همراهشان باشد. نمی توانند دور از منزل بخوابند و حتی ممکن است در منزل هم فقط در کنار فرد مورد دلبستگی بخوابند. اغلب اصرار دارند تا زمان بخواب رفتن کسی در اتاقشان بماند و نیمه های شب به اتاق والدین یا خواهر و برادران باز می گردند.

این کودکان اغلب از رفتن به اردو، خوابیدن در منزل دوستان یا انجام کارهای بیرون منزل ناراضی هستند. بزرگسالان در مسافرتهایی که به تنهایی انجام میدهند از خوابیدن در هتل احساس ناراحتی می کنند و کابوس های مکرری در رابطه به اضطراب جداییشان می بینند.

اختلال اضطراب جدائی

بروز و سیر اختلال اضطراب جدایی

در این قسمت مطلب درباره این موضوع صحبت می کنیم که سیر اختلال چگونه است و مهم ترین تظاهرات اختلال اضطراب جدایی چیست؟

اضطراب جدایی در کودکان 8 تا 14 ماهه یک اضطراب کاملا طبیعی است و به عنوان اضطراب غریبه شناخته می شود. در این سنین کودکان شیرخوار از قرار گرفتن در محیط نا آشنا، دیدن غریبه ها و نبودن والدین (یا مراقب اصلی) ابراز نگرانی و ترس می کنند. اختلال اضطراب جدایی معمولا در سنین پیش از دبستان شروع می شود اما احتمال شروع آن در هر زمانی از دوران کودکی و ندرتا نوجوانی وجود دارد.

در حالت عادی سیر بیماری با فراز و نشیب هایی روبرو می شود. در برخی موارد اضطراب ناشی از جدایی احتمالی و اجتناب از موقعیت هایی که موجب دوری از خانه و اعضای اصلی خانواده می شود (مانند رفتن به دانشگاه، دوری از افراد مورد دلبستگی) در تمام طول عمر فرد ادامه می یابد. البته اکثر کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی در بزرگسالی دچار اختلالات اضطرابی بارزی نمی گردند. بسیاری از بالغین مبتلا به این اختلال شروع آن در کودکی را بخاطر نمی آورند اگرچه ممکن است علایم آن را به یاد داشته باشند.

تظاهرات اختلال اضطراب جدایی در سنین مختلف فرق کمی کند. کودکان کوچکتر بیشتر از رفتن به مدرسه ناخشنود هستند و گاهی آن را ترک می کنند. این کودکان ممکن است نگرانی مشخصی درباره خطر خاصی برای والدین، خانه یا خود بروز ندهند و اضطرابشان فقط مواقعی بروز کند که جدایی را تجریه می کنند. به تدریج و با افزایش سن کودک اضطراب ها آشکار می شوند. این اضطراب ها بازتاب نگرانی های کودک درباره موضوعات خاص ( مانند تصادف، آدم ربایی، سرقت، مرگ و… ) بوده و به شکل نگرانی مبهمی از عدم وصال افرادی که به آنها دلبستگی دارند بروز می کنند. این اضطراب در سنین بزرگسالی ممکن است موجب عدم تطابق و سازگاری با تغییر شرایط زندگی شود. (مثلا جابجایی منزل، ازدواج و …).

معمولا بزرگسالان نگرانی بیش از حدی نسبت به همسر و فرزندانشان دارند و در مواقع جدایی از آنها نگرانی و عذاب قابل توجهی تجربه می کنند. این نگرانی و کنترل های مکرری که از سمت این بیماران صورت می گیرد گاهی موجب اختلال جدی در عملکرد شغلی و اجتماعی فرد می شود.

برای مشاهده بهترین مرکز مشاوره هر شهر بر روی دکمه مربوط به آن کلیک کنید.

علایم اضطراب جدایی

اگر کودکی دارید که به هنگام جدایی از شما اضطراب قابل توجهی را تجربه می کند بهتر است بدانید مهم ترین نشانه های اختلال اضطراب جدایی چیست؟

 علایم اضطراب جدایی عبارتند از:

  • ترس و اضطراب مفرط و نامتناسب با سطح رشدی نسبت به جدایی از کسانی که به آنها دلبسته است.
  • ناراحتی مفرط و مکرر وقتی که فرد بیرون از منزل بوده یا از افراد دلبسته جدا می باشد یا انتظار جدایی از آنها را دارد.
  • نگرانی شدید و مداوم درباره از دست دادن یا آسیب دیدن احتمالی افراد مورد دلبستگی
  • نگرانی شدید و مداوم درباره حوادث ناخواسته ( مانند تصادف، ربوده شدن، مرگ، بیماری و …) که موجب جدا شدنش از فرد مورد دلبستگی گردد.
  • بی میلی یا امتناع مداوم از بیرون رفتن، دور شدن از منزل، مدرسه رفتن، سرکار رفتن یا هر جای دیگر به دلیل ترس از جدایی
  • بی میلی یا ترس مستمر از اینکه بدون حضور افراد مورد دلبستگی در خانه یا مکان های دیگر تنها بماند
  • بی میلی یا امتناع از خوابیدن دور از خانه یا اینکه در منزل نمی خوابد مگر در کنار فرد مورد دلبستگی
  • کابوس های شبانه مکرر که موضوع آنها جدایی باشد
  • شکایات مکرر جسمی مانند سردرد، درد معده، تهوع، استفراغ در هنگام جدایی از افراد مورد دلبستگی

برای آنکه فردی تشخیص اختلال جدایی بگیرد باید حداقل سه مورد از علایم بالا را برای مدت حداقل 4 هفته در کودکان و 6 ماه در بزرگسالان داشته باشد.

علت اضطراب جدائی در کودکان

علت اضطراب جدایی در کودکان

حالا که با نشانه های اختلال اضطراب جدایی آشنا شدید شاید از خود بپرسید علت شکل گیری اختلال اضطراب جدایی چیست؟

علل محیطی:

در اکثر موارد اختلال اضطراب جدایی به دنبال یک استرس در زندگی، به ویژه فقدان بروز می کند

مرگ اعضای خانواده یا حیوان خانگی، بیماری فرد یا خویشان، تغییر مدرسه، طلاق والدین، انتقال به یک منزل جدید، مهاجرت، فاجعه ای که بری مدتی سبب جدایی از افراد مهم زندگی شود و… همگی مثال هایی از علل محیطی دخیل در اختلال اضطراب جدایی هستند. ترک منزل والدین، برقراری روابط عاشقانه و بچه دار شدن در بالغین جوان می توانند نمونه ای از وقایع ناخوشایند زندگی باشند.

گاهی کنجکاوی یا مراقبت بیش از حد والدین در امور فرزندان نشانه اختلال اضطراب جدایی بزرگسالان است.

ژنتیک و فیزیولوژیک:

احتمالا عوامل وراثتی در اختلال اضطراب جدایی نقش عمده ای داشته باشد.در نقش وراثت در دختران برجسته تر است.

 

دلبستگی ناایمن :

 دلبستگی، ارتباطی است که بین کودک و مراقب اصلی او شکل می‌گیرد. هر چه مراقب اصلی کودک، در زمان نوزادی (بدو تولد تا یکسالگی) بیشتر در کنار او باشد و نیاز‌های او را پاسخ دهد، وابستگی ایمن تری شکل می‌گیرد. در مقابل وابستگی نا ایمن وقتی شکل می گیرد که مراقب اصلی کودک نیاز های او را به موقع و به درستی پاسخ نداده است و در نتیجه کودک نسبت به دنیا بدبین و بی اعتماد است. دلبستگی ناایمن از عوامل اصلی شکل گیری اختلال اضطراب جدایی در کودکان است.

درمان اختلال اضطراب جدایی

در بیشتر موارد خفیف، اختلال اضطراب جدایی به اقدامات درمانی نیاز ندارد واین اختلال به مرور زمان و با حضور کودک در اجتماعاتی مانند مهد کودک و مدرسه، این اختلال به کلی برطرف خواهد شد. چرا که کودک نیاز دارد تا با قرار گرفتن در محیط امن و شکل گیری احساس امنیت و اطمینان در وجود او، به دیگران اعتماد کند.

اما در موارد شدید تر مانند مواردی که کودک از رفتن به مدرسه امتناع می کند و یا از حضور در محیط های اجتماعی خودداری می کند، لازم است که مورد بررسی و درمان واقع گردد.

اما درمان اختلال اضطراب جدایی چیست؟

روان درمانی:

کودک یا بزرگسال مبتلا تحت روان درمانی های فردی قرار می گیرد. یکی از موفق ترین درمان ها در این زمینه درمان های شناختی رفتاری هستند.

همچنین در برخی موارد لازم است والدین نیز تحت روان درمانی و آموزش های لازم قرار بگیرند. آنها باید اضطراب جدایی احتمالی خود را درمان و شیوه های فرزند پروری صحیح را آموزش ببیند.

دارو درمانی:

استفاده از داروهای ضدافسردگی و ضد اضطراب در موارد شدید و حاد در کنار روان درمانی توصیه می گردد.

 

 

لینک مرتبط :
آپارات نیکارو

لطفا امتیاز دهید

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.